Kiedy 20, kiedy 50% kosztów uzyskania przychodu przy umowie o dzieło

Umowa o dzieło pozwala zastosować przepisy o kosztach uzyskania przychodu w wysokości 20 lub 50%. Kiedy przysługuje podatnikowi prawo do większego odliczenia? Sprawdź już teraz, bo pomyłka może drogo kosztować.

Umiejętność rozróżnienia, kiedy podatnikowi należy się prawo do odliczenia od podatku 20, a kiedy 50% kosztów uzyskania przychodu przy umowie o dzieło, jest kluczowa z punktu widzenia jego interesów. W przypadku nieskorzystania z 50-procentowej stawki płaci bowiem większy podatek, bo koszty wynoszą tylko 20%. Z kolei w razie nieuprawnionego zastosowania 50-procentowej stawki ryzykuje postępowaniem podatkowym i naraża się na sankcje finansowe ze strony fiskusa.

Żeby tego uniknąć, trzeba wiedzieć, kiedy przy umowie o dzieło należy się 50% kosztów uzyskania przychodu. Otóż jedynym warunkiem, który uprawnia do skorzystania z tej ulgi, jest osiągnięcie przychodu z tytułu wykonania utworu objętego prawem autorskim i przeniesienia autorskich praw majątkowych do niego na podstawie umowy o dzieło. Kwestią fundamentalną jest wobec tego ustalenie, czy daną usługę bądź produkt można uznać za dzieło.

Jak mówi definicja zawarta w Ustawie o prawie autorskim, dzieło to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W praktyce dzieło powinno mieć charakter całkowicie indywidualny i może nim być m.in.
• artykuł do gazety, portalu,
• piosenka,
• kod źródłowy aplikacji komputerowej,
• rzeźba,
• projekt architektoniczny,
• układ choreograficzny,
• znak towarowy (logo).

W powyższych przypadkach można posłużyć się 50-procentową stawką odliczenia. Jeżeli natomiast przedmiotem umowy o dzieło nie jest utwór w rozumieniu prawa autorskiego, podatnikowi nie przysługuje prawo do skorzystania z możliwości odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodu – może zastosować jedynie stawkę 20%.