Prowadzenie biznesu, który działa nie tylko w kraju, ale i za granicą sprawia, że znajomość języka obcego to podstawowa umiejętność przedsiębiorcy i jego pracowników. Biznesowe kursy językowe można wrzucić w koszty firmowe, ale tylko pod pewnymi warunkami.

Kurs językowy – zasady wliczania w koszty

Wydatki na edukację mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, jeśli są ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają wpływ na wzrost dochodów firmy.

Jeśli Urząd Skarbowy uzna, że zaksięgowany wydatek nie jest powiązany z prowadzoną działalnością i nie przekłada się bezpośrednio na zyski może nałożyć karę na przedsiębiorcę i kazać zapłacić podatek z odsetkami.

Uzasadnienie wydatków na kurs językowy

Kurs językowy dla pracowników i właściciela można wrzucić w koszty, gdy jest odpowiednio uzasadniony. Jeśli  firma działa w kraju i za granicą, posiada klientów zagranicznych i zagranicznych partnerów biznesowych wydatek na kurs jest jak najbardziej zasadny. Potwierdzeniem międzynarodowych transakcji są umowy z kontrahentami zagranicznymi, faktury, korespondencja.

Urząd może zakwestionować sfinansowanie kursu językowego, jeśli będzie on miał charakter osobisty, a nie zawodowy, czyli służył wyłącznie osobistym celom właściciela jak rozwój kompetencji.

Ważny jest, by kurs językowy dotyczył języka, w którym obecnie prowadzona jest komunikacja.  Jeśli chcemy sfinansować naukę języka obcego, w którym obecnie nie mamy klientów i na rynku, na którym firma obecnie nie działa – wtedy taki koszt zostanie podważony.

Kurs językowy dla właściciela i pracownika

Właściciel firmy może wliczyć w koszty kurs językowy dla siebie oraz opłacić kurs pracownikom jeśli w zakresie ich obowiązków jest prowadzenie korespondencji, komunikacja i obsługa klientów zagranicznych i partnerów  biznesowych.

Finansowanie kursu językowego dotyczy zarówno pracowników zatrudnionych na umowę o pracę jak i o umowę zlecenie, jeśli taki zapis znajduje się w umowie wraz uzasadnieniem wydatku